‘Je moet van heel goeden huize komen, wil je overtreffen wat jullie doen!’, aldus Emile Roemer van de SP. Die woorden waren bedoeld voor Zorgcoöperatie Loppersum, die hij uitriep uit tot ‘Held van de Leefbaarheid’. Op 18 juni 2016 overhandigde hij persoonlijk de daarbij behorende prijs aan het bestuur.
Zo’n zestig mensen, waaronder veel leden van ZcL, waren naar het terras van het Dorpshuis Loppersum gekomen om het feestje van de prijsuitreiking bij te wonen. De organisator was onmiskenbaar de Socialistische Partij (SP) met ballonen, schuursponsjes, folders en rode jassen met logo’s. En met als klap op de vuurpijl: partijleider Emile Roemer in hoogsteigen persoon. Maar het feestvarken was Zorgcoöperatie Loppersum!
Mensen helpen elkaar
Het publiek, dat vanwege de regen naar binnen was verhuisd, werd eerst toegesproken door Sandra Beckerman, fractievoorzitter van SP Groningen. ‘Wij zijn hier voor het dorp, voor de Helden van de Leefbaarheid. De SP vindt Groningen een “provincie van helden”, want mensen helpen elkaar.’
Mensen van de SP hebben in Loppersum huis aan huis aangebeld met de vraag: wie zorgt ervoor dat het dorp leefbaar blijft? Beckerman: ‘Het was een bijzondere ervaring. We hebben mooie verhalen gehoord. En wat heel vaak werd genoemd, was de zorgcoöperatie: vervoer naar het ziekenhuis, mooie fietstochten, de Open Inloop… En daarmee wint ZcL de prijs: “van en voor de helden van het dorp”!’
Flabbergasted
Emile Roemer mocht de prijs uitreiken. ‘Bijzonder dat ik hier mag zijn’, begon hij zijn toespraak. Hij refereerde aan het dorp, waar hij zelf vandaan komt. ‘Mensen zijn trots op hun eigen omgeving. Helaas is er vanuit Den Haag te weinig oog voor het platteland. De leefbaarheid is van veel afhankelijk. Als alle vrijwilligers stoppen, stort de hele boel in elkaar.’
Voordat Roemer de prijs uitreikte, verwees hij naar de website van ZcL, die hij had bekeken: ‘Ik was “flabbergasted”, buitengewoon knap, je moet van goeden huize komen, wil je overtreffen wat jullie doen.’
De prijs bestond uit een kunstwerk van kunstenaar Jorrit Sinke. Roemer sloot af met de woorden: ‘Ga er vooral mee door!’
Op een presenteerblaadje
Daarna was het de beurt aan Joop Belderok, voorzitter van ZcL: ‘We hebben geen eigen gebouw waar we het kunstwerk neerzetten, maar we gaan er een mooie plek voor bedenken.’ Belderok kreeg de lachers op zijn hand toen hij vertelde dat ZcL van plan was in het najaar een tevredenheidsonderzoek te houden, maar dat ‘dat nu gratis op een presenteerblaadje is aangeboden!’ Hij noemde nog de helaas overleden Fre Wassenaar, die als man van het eerste uur ervoor pleitte om te kiezen voor de vorm ‘coöperatie’, wat inhoudt: van ons allemaal.
Belderok: ‘De prijs is een erkenning voor onze zoektocht naar “nieuwe solidariteit”. Je zet je in op je eigen manier: een uur per week, een uur per maand, of misschien elke week een paar uur… we doen het met elkaar!’
Volgens Belderok heeft het geen zin om af te geven op de bezuinigingen: ‘We denken na over het ouder worden in dit dorp, we denken na over het wonen met welbevinden, we denken na over nieuwe vormen van wonen als alternatief voor een verzorgingshuis of een verpleeghuis…’ En daarmee benadrukt hij dat ZcL een visie heeft op de toekomst. Een visie die hij mist in de landelijke politiek. Belderok tegen Roemer: ‘Blijf letten op Loppersum, want daar wordt het voorbeeld gegeven!’
Te schandalig voor woorden
Het ontbreken van een visie was niet het enige ei dat Belderok kwijt wilde aan Roemer. Hij vertelt dat ZcL honderden euro’s Vennootschapsbelasting moet betalen, terwijl ZcL geen winstgevend bedrijf is, maar een organisatie van vrijwilligers. Dat ZcL moet betalen komt door het woord ‘coöperatie’, alsof we winst beogen. Belderok vraagt Roemer ‘deze onrechtvaardige regel te laten verdwijnen’! En wenst hem daar succes bij.
‘Te schandalig voor woorden’, reageert Roemer, ‘dat de Belastingdienst het lef heeft om een rekening te sturen voor werk waarmee u werk uit handen neemt. Je bent een welzijnsgroep en geen op winst beluste organisatie!’
En met de opdracht om deze regel aan te pakken, gaat Roemer naar Den Haag. Maar niet nadat hij in een informele sfeer een aantal Lopsters heeft gesproken.
Tekst: Martie Cusiel, Foto’s Chris Bomekamp